Volgens onderstaand artikel is het normaal dat baby’s in de eerste maanden van hun leven onrustig zijn. Jammer genoeg krijgen hun ouders vaak wisselend en soms zelfs tegenstrijdig advies over hoe ze daarmee om moeten gaan. In maar 5% van de gevallen is er sprake van een biologisch/medisch probleem. Maar door je alleen te focussen op psychosociale aspecten, kan zo’n biologische oorzaak alsnog leiden tot allerlei hardnekkige problemen, zoals spanning tussen moeder en baby.
Je kunt ‘unsettled behaviour’ dan ook beter zien als emergent gedrag van een complex systeem. Nu denk je misschien: Complex? Het is een moeder en een baby, hoe complex kan het zijn? Nou, het gaat om:
“interactie tussen de genetische, neurologische, spijsvertering-, immuun- en hormoonsystemen van het kind; het psychologische en lichamelijke welzijn van de moeder voor, tijdens en na de geboorte; de sterk verbonden neuroendocrine- en borstvoedingssystemen immuunsystemen van het moeder-baby paar; het effect van technology op de fysiologie van de baby bij vervangende borstvoeding; de moeders economische, familie en social context; en de normen en waarden van de cultuur waar de moeder deel van uit maakt.”
Dat lijkt me complex genoeg, toch? Focussen op een enkel aspect, het probleem behandelen als een puzzel, zal vaak niet effectief zijn. En aangezien de problemen op verschillende vakgebieden kunnen liggen, is het ook niet duidelijk wie er zou moeten helpen. Net als in Nederland, komt er in Australië pas een multidisciplinair team aan te pas als eerdere hulp niet heeft geholpen.
Wat kan helpen bij onrustige baby’s
Zoals vaak lijkt het of complexiteit het lastig maakt. Maar er is een aspect van complexiteit dat hier kan helpen: Het vlinder effect. Hiermee wordt bedoeld dat kleine verschillen aan het begin, grote verschillen in de uitkomst kunnen hebben. Preventie dus, ouders van onrustige kinderen moeten in een vroeg stadium geholpen worden zodat kleine puzzels niet uit kunnen groeien tot grote problemen. Daarvoor zijn twee zaken belangrijk:
Allereerst moet er de eerste dagen en weken voldoende steun georganiseerd zijn vanuit een gecoördineerd team van (huis)artsen, verloskundigen en jeugdverpleegkundigen die kennis hebben van borstvoeding en die in staat zijn om snel te schakelen naar lactatiedeskundigen en psychosociale hulp. Aangezien het hier om een Australisch onderzoek gaat, vraag ik me af of de rol van de kraamzorg en consultatiebureau vergelijkbaar is, en wat er eventueel nog mist.
Ten tweede is het belangrijk om ouders te helpen met het vertrouwen in het proces van afstemming tussen henzelf en hun pasgeboren baby, en daarbij ook te vertrouwen in de aangeboren mogelijkheid van zelfregulatie van de baby.
Meer weten? Lees dan hier het hele artikel: The unsettled baby: how complexity science helps
Kennis over complexiteit is dus belangrijk voor de pedagogiek. Lees hier meer.
Meer weten over verschillende soorten problemen? Lees dan deze blog over puzzels, problemen en zooitjes.
